woensdag 22 juni 2016

Atelierleed

-->
Na ruim 17 jaar in een atelier te hebben gewerkt (PK14), wordt het gesloopt. Je komt in de tijdelijke verhuur (leegstandsbeheer) terecht. Maar je bent ingeschreven bij de Atelierbeheerstichting en hoopt via die weg kans te maken op een permanentere plek. Die kans deed zich onlangs voor bij de ateliers Bartjesschool. Ik had de langste inschrijftijd maar de 'ballotagecommissie' kiest voor iemand anders zonder dit te motiveren. Het lijkt volstrekte willekeur. Nog maar eens om een motivatie gevraagd bij de commissie en uiteraard bezwaar aangetekend. Bij het vragen om een motivatie (Bartjes) en aantekenen van bezwaar (Atelierbeheerstichting) beginnen vervolgens de problemen.

Ten eerste kwam degene (Bartjes) die mij het nieuws over de afwijzing bracht niet verder dan dat de keuze niet op mij was gevallen. Latere telefonische navraag werd afgedaan met de mededeling dat men gezamenlijk besloten had niet op mijn vragen te reageren.
De Atelierbeheerstichting erkent dat de procedure niet goed gevolgd is, maar stelt (Wytse Bakker, directeur): ‘Ik blijf deze procedure volgen en ga niet halverwege de spelregels veranderen, dat zou zeer ongeloofwaardig zijn. Ik blijf derhalve bij de beslissing dat Gijs van Lith het atelier krijgt toegewezen …….’

Mijn argumenten worden wel aangehoord, begrepen en zelfs bevestigd maar de heer Bakker is niet van plan in actie te komen, terwijl daartoe toch alle reden is. In eerste instantie zou de heer Bakker een motivatie vragen aan de ballotagecommissie. Dat leek mij om de rechtmatigheid te beoordelen. Nee, dat bleek later om rechtstreeks aan mij te laten sturen. Hij kwam weer met zijn verhaal over de spelregels, etc. In mijn ogen gelden spelregels echter alleen als ze aan beide partijen bekend gemaakt zijn. In dit geval is dat niet zo. Het staat zelfs niet op papier en ook op de site is niets te vinden. Over ongeloofwaardigheid gesproken. Maar erger de Atelierbeheerstichting weigert zijn rol als scheidsrechter, om maar in de terminologie van spelregels te blijven, in dezen te spelen.

Mijn kansen op dit atelier lijken verkeken. Gesjoemel wordt beloond en de met Gemeentegeld gesubsidieerde instellingen ondersteunen dit allemaal en weigeren te acteren terwijl daar toch alle aanleiding toe is. Nu is mijn hoop er op gevestigd dat dit ooit verandert en deze cultuur van nepotisme doorbroken wordt. Verder is het nodig dat de politiek hiervan weet en de wethouder tot maatregelen dwingt. Ik zal dit daarom ook daar laten weten.

-->
Het is me wel opgevallen ondertussen dat noch gemeentelijke overheid, noch het bestuur van de Atelierbeheerstichting staan te trappelen om in actie te komen. Om droevig van te worden!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.