Gekoesterde Schoonheid

Onlangs heb ik de tentoonstelling 'Gekoesterde Schoonheid' in het Noordbrabants Museum bezocht. De getoonde werken komen allemaal uit particulier bezit en zijn vaak niet eerder zijn tentoongesteld. Het zijn werken uit Gouden Eeuw tot en met de hedendaagse kunst. Erg mooi om dat allemaal bij elkaar te kunnen zien. Mijn persoonlijke voorkeur betrof de werken van Armando, Modigliani en Gerrit Benner (hieronder).

Peter Geerts bij de Twee Wezen te Enkhuizen

Zondag 4 juli was de laatste dag van de expositie van Peter Geerts bij de Twee Wezen te Enkhuizen. Het was een prachtige dag. Zo'n dag waarop je gaat wandelen, fietsen of een terrasje pakken. De expositie van Peter wilde ik echter beslist zien. Dus de 150 km van Den Bosch naar Enkhuizen maar gereden. Bovendien, ik was nog nooit in Enkhuizen geweest. Het was de moeite waard. In het oude weeshuis (zie foto hiernaast) met kleine geschakelde ruimten was de expositie op een evenwichtige manier ingericht waardoor het prachtige werk van Peter (Peer) goed tot zijn recht kwam. Hieronder voeg ik nog enkele foto's toe die een goed beeld van de expositie geven.

Begrijpelijke beeldtaal van Peter Geerts

Peter Geerts is een collega en vriend van me die tot en met 4 juli exposeert in Enkhuizen bij de Twee Wezen. Wie het wil zien moet zich dus haasten. De recensie die over de expositie in het Noord Hollands Dagblad verscheen is een goed en helder verhaal over het werk van Peter. Ik zet het daarom graag op dit blog.

Begrijpelijke beeldtaal van Peter Geerts

Beeldend kunstenaar Peter Geerts omschrijft zijn schilderkunst als een vorm van 'synthetisch concretisme'. Een moeilijke formulering. De schilderijen zelf spreken gemakkelijker (beeld)taal.

De werken handelen over de schilderkunst, over het zoeken naar de meest zuivere vorm van verbeelding van wat waargenomen is. Je ziet een samengaan van expressief, gevoelig schildergebaar met weldoordachte strakke vlakken en banen. Zo ontstaan weerbarstige harmonische composities. De doeken dragen de totaal vereenvoudigde beeldtaal waarvoor schilderkundige pioniers als Kandinsky, Mondriaan en Malewich de weg bereid hebben. Kunstenaar Geerts komt naar voren in het kleurgebruik, de licht- donkercontrasten, de ruimtebehandeling maar vooral in het afgewogen schildergebaar.
Peter Geerts woont en werkt al jaren in Zwolle. Eind zeventiger jaren studeerde hij drie jaar aan de beroepsopleiding Tehatex in Tilburg. Hij koos echter voor het vrije kunstenaarschap en studeerde in 1982 alsnog af aan de Academie voor Beeldende Kunst en Vormgeving te Den Bosch.
Deze recente werken zijn een beeldend vervolg op de schilderijen die Geerts in 2005 op de tentoonstelling 'Innenraum' in Kunstcentrum De Twee Wezen exposeerde. De toen al ontluikende ontwikkeling naar steeds monumentaler fundamentele schilderkunst heeft zich verdiept. Het monumentale blijkt echter niet meer louter in de grote schaal van het beeldvlak maar ook in het grote schildergebaar, de ruimtelijkheid en de helderheid van de composities. In die zin hebben zelfs de twee kleine werken op de bovenverdieping monumentale kwaliteit.

Statisch
Geerts streeft ernaar verschillende waarnemingsniveaus te verbeelden in statische schilderkunst die je in een blik kunt overzien. Hij gaat een schilderkundig avontuur aan waarin emoties, herinneringen maar ook horen en zien, verwerkt worden via fundamentele beeldelementen als kleur, vorm, lijn, verhouding, licht en ruimte. In het spanningsveld tussen wat er geschilderd is en wat kleuren, vlakken en schildergebaar oproepen betrekt hij de beschouwer.
Op de entresol hangt een heerlijk naar olieverf geurend schilderij uit de serie "Monologue interieur'. Het is een van de meest hechte composities binnen de tentoonstelling. Als geen ander weerspiegelt de beeldopbouw het zoeken van Geerts naar het zuivere schilderen. Het werk is een beeldend antwoord op zijn vragen, zoals naar de juiste balans tussen emotioneel schildergebaar en rationele, constructieve elementen. Maar ook de kleuren en kleurcontrasten, hebben zo onnadrukkelijk en verstild, precies de goede plaats gekregen in de compositie datje als kijker denkt: 'zo moet het en niet anders'.

Lida Bonnema