Omzwervingen in E.M. Galerie

Leeuwarder Courant, 23 februari 2013

Drachten – E.M. Galerie: Heideanjer 8
t/m 16 maart, wordt waarschijnlijk
verlengd, zie www.emgalerie.nl,
vr/za 13-18 u, Yves Beaumont, Paul Corvers
en René Korten

De expositie ‘Omzwervingen’ in de E.M. Galerie brengt drie rasschilders bij elkaar op een paar vierkante meter. De combinatie van de verstilde poëzie van Yves Beaumont (1970), met levendige abstracties door Paul Corvers (1953) en de vitale verfhantering van René Korten (1957) werkt wonderwel.
Laatstgenoemde kunstenaar – die zich aanvankelijk richtte op het maken installaties en het ontwikkelen van projecten op locatie – is sinds een aantal jaren terug waar hij ooit begonnen is, en dat is bij de schilderkunst. Vorig jaar was in Tilburg een interessante solo aan zijn werk gewijd, die werd begeleid door de fraaie monografie ‘Drivers Eye’, waarin de werken worden belicht die tussen 1997 en 2012 zijn ontstaan. Uit die periode hangt een kleine selectie nu in Drachten. Het gaat om grote schilderijen met gemengde technieken en kleine werken op papier, die beide opvallen door een geraffineerd vormgevoel en een experimenteel materiaalgebruik. Ze zijn opgebouwd uit transparante lagen van strenge en luchtige streken. Gecontroleerde bewegingen langs mallen of tape worden moeiteloos gecombineerd met overschilderingen uit de losse hand, waardoor het formele en het organische met elkaar worden verenigd, in een spontane dans tussen het concrete en het associatieve. Die tegenstelling is te herleiden tot de polariteit tussen natuur en cultuur, een thema dat zich ook bij de andere exposanten manifesteert. De titel van de tentoonstelling is daar eveneens aan ontleend, want met ‘Omzwervingen’ wordt geduid op het rondtrekken langs de verschillende landschappen, zoals de kunstenaars elk op eigen wijze doen.
In dat kader is de wereld van Yves Beaumont even lyrisch als poëtisch. Hij reduceert landschappelijke elementen tot het ritme van boomstammen in het bos, de weerspiegeling van de wolken in het water of een landschap dat wordt onderstreept door de sterk aanwezige horizon. Door middel van vervaging weet hij een mysterieuze sfeer te creëren, die doet vermoeden dat zijn vormen allemaal aan de nevelen van de nacht worden onttrokken, om daarna te schitteren in de schaduw.
In de bovenzaal zijn de werken van Paul Corvers verenigd in een kleine solopresentatie, die overtuigend aantoont dat de schilder – wiens werk al vaker te zien was in de galerie – zich blijft ontwikkelen. De abstracties die hun oorsprong kennen in een sterk persoonlijke beleving van het landschap, worden steeds verder ontdaan van hun aantoonbare origine en groeien daardoor in zeggingskracht.
Het is duidelijk, deze drie schilders staan met beide benen in de verbeelding. Waar heel veel kunst bij eerste (of nadere) beschouwing door de mand valt vanwege aangeleerde virtuositeit, gebrekkige verbeeldingskracht of geleende melancholie, blijven deze beelden bovenmatig boeien door hun eerlijke – maar nooit onbeholpen – aanwezigheid. Hier gaat het om de tijdloze kwaliteiten van innerlijke landschappen, want schoonheid verjaart niet, ook niet bij ‘Omzwervingen’. Zwerven is namelijk iets anders dan verdwaald zijn.

SUSAN VAN DEN BERG