Na
ruim 17 jaar in een atelier te hebben gewerkt (PK14), wordt het gesloopt. Je
komt in de tijdelijke verhuur (leegstandsbeheer) terecht. Maar je bent
ingeschreven bij de Atelierbeheerstichting en hoopt via die weg kans te maken
op een permanentere plek. Die kans deed zich onlangs voor bij de ateliers
Bartjesschool. Ik had de langste inschrijftijd maar de 'ballotagecommissie'
kiest voor iemand anders zonder dit te motiveren. Het lijkt volstrekte
willekeur. Nog maar eens om een motivatie gevraagd bij de commissie en uiteraard
bezwaar aangetekend. Bij het vragen om een motivatie (Bartjes) en aantekenen
van bezwaar (Atelierbeheerstichting) beginnen vervolgens de problemen.
Ten
eerste kwam degene (Bartjes) die mij het nieuws over de afwijzing bracht niet
verder dan dat de keuze niet op mij was gevallen. Latere telefonische navraag
werd afgedaan met de mededeling dat men gezamenlijk besloten had niet op mijn
vragen te reageren.
De
Atelierbeheerstichting erkent dat de procedure niet goed gevolgd is, maar stelt
(Wytse Bakker, directeur): ‘Ik blijf deze procedure volgen en ga niet
halverwege de spelregels veranderen, dat zou zeer ongeloofwaardig zijn. Ik
blijf derhalve bij de beslissing dat Gijs van Lith het atelier krijgt
toegewezen …….’
Mijn argumenten worden wel aangehoord, begrepen en zelfs bevestigd
maar de heer Bakker is niet van plan in actie te komen, terwijl daartoe toch
alle reden is. In eerste instantie zou de heer Bakker een motivatie vragen aan
de ballotagecommissie. Dat leek mij om de rechtmatigheid te beoordelen. Nee,
dat bleek later om rechtstreeks aan mij te laten sturen. Hij kwam weer met zijn
verhaal over de spelregels, etc. In mijn ogen gelden spelregels echter alleen
als ze aan beide partijen bekend gemaakt zijn. In dit geval is dat niet zo. Het
staat zelfs niet op papier en ook op de site is niets te vinden. Over
ongeloofwaardigheid gesproken. Maar erger de Atelierbeheerstichting weigert
zijn rol als scheidsrechter, om maar in de terminologie van spelregels te
blijven, in dezen te spelen.
Mijn kansen op dit atelier lijken verkeken. Gesjoemel wordt beloond en
de met Gemeentegeld gesubsidieerde instellingen ondersteunen dit allemaal en
weigeren te acteren terwijl daar toch alle aanleiding toe is. Nu is mijn hoop
er op gevestigd dat dit ooit verandert en deze cultuur van nepotisme doorbroken
wordt. Verder is het nodig dat de politiek hiervan weet en de wethouder tot
maatregelen dwingt. Ik zal dit daarom ook daar laten weten.
Het is me wel opgevallen ondertussen dat noch gemeentelijke overheid, noch
het bestuur van de Atelierbeheerstichting staan te trappelen om in actie te
komen. Om droevig van te worden!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.